Tytułowa bohaterka tragedii antycznej Sofoklesa „Antygona” musi wybrać między prawem boskim, a świeckim. Obaj jej bracia nie żyją, a dziewczyna ma pozwolenie na pochowanie tylko jednego z nich. Antygona próbuje przekonać Kreona, że nie może sądzić ludzi po śmierci, ponieważ oni podlegają już tylko wyrokom boskim. Staje przed bardzo trudnym wyborem. Być posłuszną wobec Boga czy króla? Znajduje się w trudnej sytuacji, jakkolwiek by nie postąpiła zostanie ukarana. Dochodzi tu do skrzyżowania dwóch równorzędnych racji między, którymi staje młoda dziewczyna. Szarpana emocjami i uczuciami musi podjąć jakąś decyzję. Podejmuje decyzję słuszną z własnym sumieniem. Poświęciła się, pochowała brata, a jednocześnie złamała zakaz Kreona. Nie boi się kary, którą poniesie za ten czyn. Jest silną osobowością, ma swoje priorytety w życiu i nimi się kieruje. Jej bunt był podyktowany miłością do brata. Wybrała samotną drogę buntu, ale pozostała wierna sobie. Wolała „raczej umrzeć stojąc, niż żyć na kolanach”. Kocha obu braci tak samo i nie widzi powodu dlaczego miałaby pochować tylko jednego z nich. Z jej wnętrza płynie poczucie obowiązku, aby zapewnić pochówek obu braciom. Myślenie Kreona polega na chłodnej kalkulacji, w której nie ma miejsca na jakiekolwiek uczucia. Sfera uczuć jest dla niego bardzo odległym tematem, którego nie umie zrozumieć. Inaczej patrzy na to narzeczona następcy tronu. Ona kieruje się uczuciami, jakimi darzyła obu braci, a także wielką pobożnością, w jakiej została wychowana. Przykazań boskich nie próbuje analizować, ani tym bardziej sprzeciwiać się im, ponieważ skoro są to przykazania boskie to muszą być dobre dla ludzi. Kreon zaślepiony przez pychę i władzę przegrał w sferze, której nigdy nie chciał do siebie dopuścić, mianowicie pokonał go strach o życie własnego dziecka. Król w końcu zrozumiał, że żadne racje nie są tak ważne, aby przez nie łamać prawa boskie. W efekcie Kreon odnosi zwycięstwo jako władca, bo udowadnia, że jego prawo tryumfuje nad Antygoną, która zostaje przykładnie ukarana, jednak moralne zwycięstwo należy do Antygony.