Bohaterka prowadziła samotną walkę w imię antycznej sprawiedliwości. Postawiona została przed bardzo trudnym wyborem: przestrzegania praw ludzkich, które zabraniały pochowania zwłok zdrajcy, albo boskich, które wręcz nakazywały pochować z godnością każdego śmiertelnika. Sumienie i moralność nie pozwalały jej na to, aby zostawić zwłoki brata i skazać je na sponiewieranie. Z drugiej strony nie chciała sprzeciwiać się woli władcy, gdyż groziło to śmiercią. Rozterki wewnętrzne potęgowała jeszcze samotność bohaterki, której nikt nie wspierał w wyborze. W rezultacie łamiąc zakaz władcy Teb – Kreona – Antygona dokonała symbolicznego pogrzebu brata. Za swoją decyzję została skazana na śmierć poprzez zamurowanie. Tam popełniła samobójstwo. Antygona podporządkowując się prawom boskim jednocześnie odrzuciła jego założenia. Pochowała brata, ale zabiła siebie, sama decydując o swoim losie. W tragedii Sofoklesa życie odebrał sobie również Hajmon- syn Kreona oraz Eurydyka-żona władcy Teb. Obydwoje popełnili samobójstwo z miłości i rozpaczy po utracie ukochanej osoby. Hajmon zabił się widząc zwłoki umiłowanej Antygony, zaś Eurydyka nie mogła znieść myśli o śmierci swojego syna. Wszyscy przedstawieni przeze mnie bohaterowie Sofoklesa byli buntownikami. Sprzeciwili się woli bogów samemu decydując o długości swojego życia. Odrzucili antyczny światopogląd i w oczach ówczesnych nie byli oceniani pozytywnie.