William Szekspir w swoim dramacie ukazuje losy Makbeta, który przechodząc swoista metamorfozę (z człowieka prawego w bezwzględnego tyrana) podejmuje szereg niewłaściwych kroków stających się przyczyną jego klęski. Na początku utworu poznajemy tytułowego bohatera jako szlachetnego, cieszącego się dobra sławą i szacunkiem u ludzi, rycerza, który bezgranicznie oddany jest swojemu władcy – królowi Francji. Jego przemiana na gorsze rozpoczyna się w momencie, w którym to słyszy przepowiednię czarownic, która mówi o tym, że w przyszłości obejmie on tron królewski. Ta wiadomość zaszczepia niejako w bohaterze chęć zdobycia władzy, podsycaną dodatkowo przez żonę bohatera Lady Makbet. Owa żądza urasta do takich rozmiarów, że, mimo wcześniejszych oporów, bohater postanawia przyspieszyć proces objęcia przez niego tronu królewskiego, poprzez morderstwo prawowitego władcy. Jest to pierwsza zdradziecka i zgubna decyzja Makbeta, która staje się zalążkiem kolejnych, prowadzących go do nieuchronnej klęski.
Bohater morduje króla i obejmuje rządy w państwie. Stopniowo też zagłusza nękające go jeszcze wyrzuty sumienia, co pozwala mu na podejmowanie kolejnych błędnych i zgubnych decyzji. Jedno zabójstwo pociąga za sobą konieczność następnych, a dobrze zapowiadające się wcześniej rządy Makbeta okazują się być jedynie tyrania i terrorem. Makbet staje się okrutnym, niezdolnym do miłości i przyjaźni władcą znienawidzonym przez poddanych. W rezultacie doprowadza to bohatera do klęski. Ginie on zamordowany przez swoich przeciwników, tron we Francji obejmuje zaś prawowity władca- syn zamordowanego przez Makbeta króla. Bohater jest przykładem człowieka, który starając się dojść do władzy „po trupach” przegrał swoje życie i przekreślił człowieczeństwo. Sam wybrał zło, stając się tym samym niewolnikiem zbrodni. Niestety za późno zrozumiał swoje błędy. Na krótko przed śmiercią tak mówi o sobie, jestem „nędznym aktorem, który przez parę godzin wygrawszy na scenie w nicość przepada”.